Monday, September 27, 2010

Bantal busuk Khalish...

Sejak awal Syawal baru-baru ini, kami perasan Khalish punya tabiat baru; tak boleh berenggang dengan bantal busuk dia! hehe....

Masa beraya di rumah mertua di Masjid Tanah dan orang tua Bapak di Petaling Jaya, ke hulu ke hilir dia berjalan membawa bantal busuknya itu.

Biarpun dalam keadaan menangis, bantal yang jadi peneman dia sejak tiga bulan itu juga dipegangnya erat-erat.

Punya lah sayang dengan bantal busuk dia sampai beraya di rumah orang pun tak nak berenggang...heheh...

Apatah lagi masa nak tidur, letakkan muka tepat-tepat ke atas bantal tu (Khalishkan tidur meniarap) sambil menjilat-jilat sarung bantal busuk itu (ini paling tak tahan sekali...heheh)

Akibatnya ibu Khalish perlu menukar sarung bantal busuk Khalish ni dengan kerap kerana ia cepat kotor...

Sebelum ni memang perasan Khalish memang 'sayangkan' bantal tu tapi takde la bawak ke hulu ke hilir macam sekarang. Hingga ke hari ini, bantal tu perlu di bawa ke mana-mana walaupun ke Tesco! hheheh...
Bapak dan Orang Rumah Bapak berpendapat langkah untuk memisahkan Khalish dengan tabiat baru itu tanpa berhikmah bukanlah jalan penyelesaian...

Mak mertua bising, katanya semua anaknya termasuk Orang Rumah Bapak tak pernah ada 'bantal busuk'. Mana datang tabiat ni?

Biarlah Bapak buat pengakuan jujur...Memang Bapak pernah ada 'bantal busuk'. Bantal kegemaran diperbuat daripada kekabu itu menjadi pengalas kepala dan peneman tidur walaupun di kampus...hahah...

Namun 'perkhidmatan' bantal tersebut berakhir beberapa minggu Bapak hendak melangsungkan perkahwinan.. Bapak beli beberapa bantal baru yang juga diperbuat daripada kekabu di Kuala Kangsar untuk keperluan kami suami isteri.

Apatah lagi sejak berkahwin, Orang Rumah Bapak yang sedar tentang kehadiran bantal busuk itu tak benarkan ia di bawa masuk ke dalam bilik tidur kami.

Tinggallah dua bantal itu di stor hingga ke sekarang.. Sudah beberapa kali Orang Rumah Bapak saran agar bantal terbabit di buang sahaja tapi sampai sekarang Bapak tak sanggup...hahahh...

Walaupun sudah dapat 'bantal baru' (Orang Rumah Bapakla), kenangan bersama 'bantal busuk' itu menyebabkan Bapak tak sanggup membuangnya walaupun ia sudah tersingkir kini...hahhaha...

12 comments:

  1. hahahahahaha kantoi...
    sy n suami pon ade bntal bucuk....
    tp..bantal bucuk suami sy dh letak kt bilik lain.... jauhhhhh d sudut yg berabuk...eheheheheh keji...
    xpe la...die dah ade 'bantal'bucuk baru...

    tapi...

    sy nye bantal bucuk...masih sy bawak ke mana2 pergi... ahahahahah
    mak mentua pon taw pasal tu... eheheheheh
    lantak la... asal sy bahagia...

    dulu masa kecik2.. mak sy kencing sy... mak ckp nk tambah kekabu..sy pon bg la.. sekali tu..mak bukak je jahitan bantal tu..pastu biarkan gitu je..x tambah pon kekabu... tu cara mak sy nk jauhkan sy dr bantal bucuk sy la kot....
    tapi masa naik form 1...
    sy jmp bantal kekabu baru... kaler itam..
    terus smpi skrg die jd teman tido sy..
    ekekekekekekek

    ehh pjg lak cite... sowi

    ReplyDelete
  2. Cik Bedah,

    biasalah bantal busuk suami 'terbuang', bantal busuk isteri dibawa ke mana-mana, adil ker camni? heheh...

    terima kasih kerana sudi buat pendedahan berani mati cam Bapak..hahha...

    ReplyDelete
  3. my younger sister pun ada bantal busuk, once my mum, bukak bantal tu (amik kekabu bantal), then salin dlm bantal lain, then she came back from school.. dia amik byk2 longgok bantal yg ada tu, cium satu2.. then she picked d exact right bantal.. gila magical!!

    ReplyDelete
  4. anak saya pun tiga-tiga ada bantal busuk, asyik nak kepit aje

    ReplyDelete
  5. hehe, bapak, saya pun ada bantal busuk, nak dekat sama tua dgn diri sendiri. Nasib kita serupa, isteri asik dok suruh buang, tapi sayang. sekarang ada di bawah tangga... ;)

    ReplyDelete
  6. Salm bapak Khalis...


    Bukan senang nak pisahkan tu...

    ReplyDelete
  7. Alya,

    hanya manikam yang kenal jauhari, dah sebati ngan jiwa, bau pun boleh kenal..heheh...

    ReplyDelete
  8. Kak Rose,

    layan le la karenah anak2 selagi terdaya..hehe...

    ReplyDelete
  9. Abu Aiman,

    nasib kita serupa..sob..sob..heheh...

    ReplyDelete
  10. ckLah,

    salam. tahu, memang susah nak pisahkan...kadang-kala anak2 adalah cermin masa silam kita...kita dulu bole, berilah dia rasa asalkan masih di 'jalan yang lurus'...heheh...

    ReplyDelete
  11. tu orang kata...bapak borek anak rintik...habis nak salahkan anak? bukan salah ibu mengandong yer...salah bapak yang ajar !!!


    psssstt....dulu2 saya pun ade ...he3x - bawak sampai univ. ! sedap je....lembik & busyuuukkkkk je!

    ReplyDelete
  12. Kak Sonata,

    ye la, Bapak yang ajar Khalish..heheh...

    ha, mengaku pun pernah ada 'bantal busuk'...heheh...

    ReplyDelete